A. Upprunauppskot
B. 1. viðgerð
C. Orðaskifti við 1. viðgerð
D. Álit
E. 2. viðgerð (Einki orðaskifti)
F. 3. viðgerð (Einki orðaskifti)

Ár 2004, 3. mars, legði Bárður Nielsen, landsstýrismaður, vegna landsstýrið fram soljóðandi  

Í løgtingslóg nr. 86 frá 1. september 1983 um landsskatt og kommunuskatt, sum seinast broytt við løgtingslóg nr. 70 frá 6. mai 2003, verða gjørdar hesar broytingar:

1) Í § 2, stk. 2 verður 2. pkt. strikað.

2) Í § 37 verður stk. 2 strikað.

3) Eftir § 37 verða sum nýggjar greinar settar:
"§ 37a. Skattskyldug, sum

1. útlendskir likamligir ella løgfrøðiligir persónar hava tamarhald á, ella
2. hava tamarhald á løgfrøðiligum persónum, ella
3. eru í samtaki við løgfrøðiligan persón, ella
4. hava fastan rakstrarstað uttanlands, ella
5. eru at rokna sum útlendskur likamligur ella løgfrøðiligur persónur við føstum rakstrarstaði í Føroyum,

skulu í sambandi við uppgerð av skattskyldugu inntøkuni nýta teir prísir og tær treytir í handilsligu ella búskaparligu viðurskiftum sínum við áðurnevndu likamligu og løgfrøðiligu persónar og føstu rakstrarstaðir, sum høvdu verið nýttir, um talan var um viðurskifti millum óheftar partar.
Stk. 2. Við tamarhald í stk. 1, nr. 1 er at skilja, at likamligir ella løgfrøðiligir persónar beinleiðis ella óbeinleiðis eiga meira enn 50% av parta- ella innskotspeninginum ella hava ræði á meira enn 50% av atkvøðunum í felagnum. Við tamarhald í stk. 1, nr. 2 er at skilja, at skattskyldugi beinleiðis ella óbeinleiðis ella saman við nærstandandi eigur meira enn 50% av parta- ella innskotspeninginum ella hevur ræði á meira enn 50% av atkvøðunum í felagnum. Við skattskyldug í samtaki við løgfrøðiligan persón, sbr. stk. 1, nr. 3, er at skilja, at somu eigarar hava tamarhald á feløgunum. Tamarhald í 3. pkt. skal skiljast eins og tamarhald í 2. pkt.
Stk. 3. Ein løgfrøðiligur ella likamligur persónur verður mettur at vera útlendskur, um persónurin er heimahoyrandi í Danmørk, Grønlandi ella einum fremmandum landi, herundir eftir ásetingunum í einum tvískattasáttmála.
Stk. 4. Í sambandi við, at álíkningin av tí skattskyldugu inntøkuni verður broytt, sambært stk. 1, kann skattskyldugi sleppa undan øðrum fylgjubroytingum við at binda seg til gjalding í samsvari við prísir og treytir nevnd í stk. 1. 1. pkt. er tó einans galdandi fyri viðurskifti, fevnd av § 118a, um viðkomandi útlendski skattamyndugleiki skattar í samsvari við teir prísir og tær treytir, sum eru nýtt við álíkningina av tí skattskyldugu inntøkuni, sambært stk. 1.

§ 37b. Um eitt felag,

1. sum er fevnt av § 1,
2. hevur skuld til útlendskan likamligan ella løgfrøðiligan persón, sum er nevndur í § 118a, stk. 1, og
3. felagsins fremmandakapitalur (skuld) sæð í mun til felagsins eginkapital við inntøkuársins enda er størri enn lutfallið 4:1,

kunnu rentuútreiðslur og kurstap av tí partinum av tí kontrolleraðu skuldini, sum er størri enn lutfallið 4:1, ikki dragast frá skattskyldugu inntøkuni eftir hesi lóg ávikavist kapitalvinningsinntøkuni eftir kapitalvinningsskattalógini. Kurstap kann tó dragast frá í kursvinningi upp á sama lán tey eftirfylgjandi inntøkuárini. Lán frá triðjamanni, sum tann í § 118a, stk.1 nevndi eigaraskari ella feløg í samtaki við hendan beinleiðis ella óbeinleiðis hava veitt trygd fyri, verður mett sum skuld, fevnd av 1. pkt. Frádráttaravmarkingin fellur burtur, um felagið sannar, at líknandi fígging kann fáast til vega millum óheftar partar.
Stk. 2. Sum skuld verður roknað skuld sambært fíggjarkrøvum, sum eru fevnd av kapitalvinningsskattalógini eins og av umbýtiligum lánsbrøvum. Skuldin verður gjørd upp sum kursvirðið við inntøkuársins enda.
Stk. 3. Eginkapitalurin verður við inntøkuársins enda gjørdur upp sum virðið á aktivum, uppgjørd til handilsvirði við frádrátti fyri skuld eftir stk. 2. Eginkapitalur, sum er innskotin av tí útlendska eigaraskaranum, verður einans roknaður við í tann mun, hann verður verandi í felagnum í minsta lagi í 2 ár.
Stk 4. Eru fleiri føroysk feløg í samtaki undir tamarhaldi, sbr. stk. 5, verða reglurnar í stk. 1-3 samlað nýttar upp á ogn og skuld í hesum feløgum, og sæð verður burtur frá partabrøvunum hjá føroyskum feløgum í øðrum feløgum, sum eru partar av samlaðu uppgerðini, eins og sæð verður burtur frá skuld og krøvum millum hesi.
Stk. 5. Við feløg í samtaki verður skilt:

1. feløg v.m., har sami eigaraskari beinleiðis ella óbeinleiðis eigur meira enn 50% av partapeninginum í hvørjum felag, tá skuldin verður keypt ella seinni,
2. feløg v.m., har sami eigaraskari beinleiðis ella óbeinleiðis hevur ræði á meira enn 50% av atkvøðunum í hvørjum felag, tá skuldin verður keypt ella seinni,
3. ein grunnur ella felag, har grunnurin beinleiðis ella óbeinleiðis eigur meira enn 50% í hvørjum felag, tá skuldin verður keypt ella seinni, ella
4. ein grunnur ella felag, har grunnurin beinleiðis ella óbeinleiðis hevur ræði á meira enn 50% av atkvøðunum í hvørjum felag, tá skuldin verður keypt ella seinni.

Partabrøv, sum

1. hjúnafelagi,
2. foreldur,
3. omma og abbi,
4. børn,
5. barnabørn,
6. hjúnafelagi hjá børnum ella barnabørnum ella
7. deyðsbúgv eftir teir í litra a-f nevndu persónar

eiga ella hava átt, verða í metingini av eigaraskaranum síðustillað við eigarans partabrøv v.m. Hartil verða partabrøv, sum hoyra til feløg, grunnar v.m., har teir í 1. pkt. nevndu persónar sum partaeigarar ella orsakað av viðtøkureglum, avtalu ella felags leiðslu hava ella hava havt eina avgerandi ávirkan á at síðustilla við partabrøv eigarans. Partabrøv, sum ein fyrrverandi hjúnafelagi hjá teimum í 1. pkt. nevndu persónum hevur, og partabrøv, sum ein núverandi hjúnafelagi hjá teimum í 1. pkt. nevndu persónum hevur avlutað áðrenn giftuna, verða tó ikki tald við. Tá ið atkvøðuparturin verður gjørdur upp, verður sæð burtur frá atkvøðum, sum einans eru fingnar til vega við avhending av atkvøðum í sambandi við, at trygd er vunnin í partabrøvum.

Stk. 6. Stk. 1-4 eru samsvarandi galdandi fyri partafeløg og onnur feløg, sum hava heimstað uttanlands, í tann mun tey útinna vinnu við føstum rakstrarstaði her á landi. Tá ið skuld og eginkapitalur eftir stk. 2 og 3 verða gjørd upp, inngongur einans virðið á aktivum og skuld, sum hevur samband við fasta rakstrarstaðin.

4) Eftir § 118 verður sum nýggj grein sett:
§ 118a. Skattskyldug,

1. sum likamligir ella løgfrøðiligir persónar hava tamarhald á ella
2. sum hava tamarhald á útlendskum løgfrøðiligum persónum ella
3. sum eru í samtaki við útlendskan løgfrøðiligan persón ella
4. sum hava fastan rakstrarstað uttanlands ella
5. sum eru at rokna sum útlendskur likamligur ella løgfrøðiligur persónur við føstum rakstrarstaði í Føroyum,

skulu á sjálvuppgávuni tilskila slag og vav á handilsligu ella fíggjarligu viðurskiftum sínum við áðurnevndu útlendsku likamligu og løgfrøðiligu persónar og føstu rakstrarstaðir. § 103, stk. 2 verður samsvarandi nýtt.
Stk. 2. Við tamarhald er at skilja ognarviðurskifti ella ræði á atkvøðunum, sum ásett í § 37a. Við skattskyldug í samtaki við løgfrøðiligan persón, sbr. stk. 1, nr. 3, er at skilja, at somu eigarar hava tamarhald á feløgunum.
Stk. 3. Ein løgfrøðiligur ella likamligur persónur verður mettur at vera útlendskur, um persónurin er heimahoyrandi í Danmark, Grønlandi ella einum fremmandum landi, herundir eftir ásetingunum í einum tvískattasáttmála.
Stk. 4. Tey, sum eru undir skyldu at lata inn sjálvuppgávu, skulu fáa til vega og goyma skrivligt skjalprógv, sum vísir, hvussu áseting av prísum og treytum fyri viðurskifti, sum koma undir stk. 1, er farin fram. Skrivliga skjalprógvið skal eftir áheitan leggjast fram fyri skattamyndugleikan. Tilfarið skal vera soleiðis háttað, at tað kann vera grundarlag fyri einari meting av, um ásetingin av prísum og treytum er í samsvari við, hvat kundi verið vunnið, um viðurskiftini vóru millum óheftar partar.
Stk. 5. Um skattskyldugi ikki hevur fingið til vega skjalprógv, sum ásett í stk. 4, verður álíkningin fyri viðurskifti, sum koma undir stk. 1, sett eftir ætli. Í øllum teimum førum, har skattamyndugleikin ynskir at broyta ta skattskyldugu inntøkuna í samsvari við áseting av prísum og treytum í viðurskiftum millum óheftar partar, skal loyvi fáast til vega frá Stýrinum, áðrenn broytingin verður framd.

§ 2

Henda løgtingslóg kemur í gildi dagin eftir, at hon er kunngjørd.

Landsstýrismaðurin í fíggjarmálum mælir við hesum lógaruppskoti til, at nakrar broytingar og nágreiningar verða gjørdar í skattalógini.

Í fyrsta lagi verður skotið upp, at skattalógin fær nýggjar transfer pricing-reglur (arms longd-reglur), § 37A og § 118A.

Í øðrum lagi verður skotið upp, at skattalógin verður útbygd við reglum um vernd móti tunnari kapitalisering § 37B.

Í triðja lagi verður skotið upp, at fylgibroytingar verða gjørdar, sum eisini eru nágreiningar av galdandi reglum, avleiddar av omanfyri nevndu broytingum (§ 2, stk. 2, 2. pkt. og § 37, stk. 2 í skattalógini).

Transfer pricing
Transfer pricing ella arm´s length prices (arms longd-meginreglan) fevnir um innanfelags prísáseting, sum verður nýtt í sambandi við búskaparlig viðurskifti ímillum partar í áhugafelagsskapi. Tá ið hesin prísur er øðrvísi enn marknaðarprísurin hevur hetta við sær, at skattskylduga inntøkan verður býtt skeivt millum tey umboðaðu londini.

Áhugin fyri transfer pricing hevur millum annað samband við, at ein støðugt vaksandi og longu nú ógvuliga stórur partar av heimshandlinum fer fram millum feløg, sum hoyra til ta somu fleirtjóða virkissamtøkuna.

Uppskotið leggur upp til, at galdandi reglur verða dagførdar og nágreinaðar, so transfer pricing-reglurnar í Føroyum gerast meinlíkar reglunum í teimum londum, vit vanliga sammeta okkum við – reglur, sum fleiri av hesum londum hava havt í fleiri ár. Uppskotið hevur til endamáls, at Føroyar koma sær undan, at støðið verður máað undan skattagrundarlagnum í Føroyum.

Eftir uppskotinum skulu skattskyldug á hvørjum ári saman við sjálvuppgávuni senda inn upplýsingar um møgulig kontrolleraði handilsviðurskifti við áhugasambundnar partar uttanlanda. Tey skulu eisini fáa til vega og goyma skrivligt skjalprógv, sum vísir, at áseting av prísum og treytum er í samsvari við arms longd-meginregluna.

Hevur skattskyldugi ikki handlað í samsvari við arms longd-meginregluna, hava skattamyndugleikarnir heimild til at broyta inntøkuna eftir ætli, so inntøkan endurspeglar handil undir vanligum treytum.

Í sambandi við uppseting av skjalatilfari, jbr. § 118a, stk. 4, jbr. stk. 1, verða ásetingarnar í OECD Transfer Pricing Guidelines at nýta sum fyrimynd, so leingi onnur vegleiðing ikki er gjørd.

Tunn kapitalisering
Endamálið við hesi áseting er at mótvirka einari tilvildarligari flyting av skatti frá Føroyum til útlandið við, at dótturfeløg hjá útlendskum virkissamtøkum her á landi verða fíggjað á ein slíkan hátt, at tað, orsakað av einum eyðsæddum misjavna millum fremmandkapital (skuld) og eginkapital (tunn kapitalisering), koma ósamsvarandi stórir rentufrádráttir í Føroyum.

Við lánsfígging hevur lántakandi felagið frádráttarrætt fyri rentuútreiðslurnar í Føroyum. Lánveitarin, sum vanliga er eitt útlendskt felag, er hinvegin ikki avmarkað skattskyldugur av rentuinntøkunum í Føroyum.

Reglurnar um vernd móti tunnari kapitalisering hava t.d. við sær, at fult skattskyldug føroysk feløg v.m. (dótturfeløg), sum útlendskur likamligur ella løgfrøðiligur persónur (móðurfelag) hevur tamarhald á, ikki kunnu draga rentuútreiðslur ella kurstap frá, tá talan er um kontrolleraða skuld, (t.v.s. skuld til móðurfelagið, skuld til feløg í samtaki við móðurfelagið ella skuld til nærskyldar, útlendskar løgfrøðiligar ella likamligar persónar), um lutfallið millum dótturfelagsins skuld og eginkapital er størri enn 4:1 uppgjørt við inntøkuársins enda. Felagið kann tó sleppa undan frádráttaravmarkingini, um felagið kann sanna, at líknandi fígging kann fáast til vega millum óheftar partar.

Hoyrdir partar
Uppskotið hevur verið til hoyringar hjá Advokatunum Demmus Hentze og Turið Debes Hentze, Advokatfelagnum við Strond 4, Advokatskrivstovuni, Advokatvirkinum, Almannamálaráðnum, Annfinn V. Hansen, Familju- og Heilsumálaráðnum, FAROE LAW, Felagnum fyri Løggildar Grannskoðarar, Felagnum fyri Skrásettar Grannskoðarar, Fiskimálaráðnum, Føroya Gjaldstovu, Føroya Kommunufelag, Hagstovu Føroya, Heygum & Petersen, INPACT, Juliannu Klett, advokati, Kommunusamskipan Føroya KSF, KPMG, Landsbanka Føroya, Løgmansskrivstovuni, Løgmálaráðnum, Mentamálaráðnum, Oljumálaráðnum, Poul Hansen & Jónfinn Thomsen Advokatum, Rasmussen & Weihe, Vinnuhúsinum og Vinnumálaráðnum.

Svar eru komin aftur frá hesum:
Commercial & Legal bólkinum hjá Føroya Oljuídnaðarbólki (FOÍB), Løgmálaráðnum, Mentamálaráðnum, Felagnum fyri Løggildar Grannskoðarar, Oljumálaráðnum og Landsbanka Føroya.

Svarini eru hjáløgd sum fylgjuskjøl til lógaruppkotið.

Við lógaruppskotinum verður mælt til, at meginreglan um tunna kapitalisering og meginreglan um arms longd fyri uppgerð og broyting av skattskyldugu inntøku verða lógarfestar.

Sum omanfyri nevnt er endamálið við uppskotinum at koma sær undan, at støðið verður máað undan skattagrundarlagnum í Føroyum, men tað ber ikki til sum er at siga nakað ítøkiligt um, hvørjar fíggjarligar avleiðingar lógaruppskotið hevur við sær.

Fyrsitingarliga hava nágreiningarnar av skattalóggávuni í síni heild við sær, at tað verður lættari og greiðari hjá skattamyndugleikunum at umsita og hjá skattaborgarunum at skilja skattalóggávuna. Reglurnar krevja tó nokkso fitt meira av vinnuni, og kann hetta hava við sær eina kostnaðarøking fyri vinnuna. Reglurnar krevja somuleiðis meira av umsitingini, men um hetta hevur við sær eina kostnaðarøking veldst um, hvussu høgt økið verður raðfest, og hvat kemur at henda við kolvetnisvinnuni í framtíðini.

Mett verður ikki, at lógaruppskotið hevur avleiðingar við sær fyri umhvørvið ella í mun til altjóða avtalur og reglur.

Mett verður heldur ikki, at uppskotið hevur við sær sosialar avleiðingar.

Nr. 1 og 2.
Talan er um eina nágreining av galdandi reglum orsakað av broytingini í reglunum um transfer pricing. Víst verður til almennu viðmerkingarnar og viðmerkingarnar til § 1, nr. 3.

Nr. 3.
Við nýggju ásetingunum um transfer pricing verður lagt upp til, at galdandi reglur verða dagførdar og nágreinaðar, so transfer pricing-reglurnar í Føroyum gerast meinlíkar reglunum í teimum londum, vit vanliga sammeta okkum við.

Avmarkingin í stk. 1 svarar til ta avmarking, sum er nýtt í § 118 a (§ 1, nr. 4 í lógaruppskotinum), um sæð verður burtur frá, at eisini kontrolleraði viðurskifti millum reint føroyskar partar eru tikin við.

Greinin nýtir fyribrygdið handilslig og búskaparlig viðurskifti. Við handilslig ella búskaparlig viðurskifti er at skilja eitthvørt slag av handilsligum og búskaparligum sambandi, t.d. tænastuveitingar, lánsveitingar, flytan av ognum, og tá immateriel aktiv verða latin einum at ráða yvir.

Eftir stk. 4 kann skattskyldugi í sambandi við broyting av álíkningini av tí skattskyldugu inntøkuni, sambært stk. 1, sleppa undan øðrum fylgjubroytingum við at binda seg til gjalding í samsvari við teir í stk. 1 nevndu prísir og treytir.

Hevur eitt dótturfelag soleiðis tikið eitt rentufrítt lán, og inntøkuuppgerð móðurfelagsins eftirfylgjandi verður hækkað við einari ásettari rentu, kann dótturfelagið fáa rentufrádrátt móti at binda seg til at gjalda ta ásettu rentuna. Um hin skattskyldugi vil binda seg til at gjalda ta ásettu rentuna fyri at sleppa undan fylgjubroyting, skal hetta gerast í tilknýti til ta broyting, sum verður gjørd eftir stk. 1.

Ásetingin um tunna kapitalisering hevur til endamáls at mótvirka, at skattur tilvildarliga verður fluttur frá Føroyum til útlandið orsakað av, at dótturfeløg hjá útlendskum virkissamtøkum her á landi verða fíggjað við ósamsvarandi stórum fremmandkapitali sæð í mun til eginkapitalin (tunn kapitalisering). Við lánsfígging hevur tað lántakandi felagið rætt til at draga rentuútreiðslurnar frá í Føroyum, meðan lánsveitarin, vanliga eitt felag, verður skattaður av rentuinntøkunum í heimlandinum.

Ásetingin um tunna kapitalisering viðvíkir feløgum, fevnd av § 1 í skattalógini. Í løtuni viðvíkja reglurnar soleiðis feløgum, sum koma undir ásetingarnar í § 1, nr. 8-17 í skattalógini.

Ásetingin inniber eina skerjing av rættinum til at frádraga rentuútreiðslur og kurstap hjá tunt kapitaliseraðum feløgum.

Skerdi frádráttarrætturin ber í sær, at rentuútreiðslur og kurstap ikki kunnu dragast frá, um talan er um eitt útlendskt, innanfelags lán, har lutfallið millum dótturfelagsins skuld og tess eginogn eftir lántøkuna er størri enn lutfallið 4:1, mált við inntøkuársins enda. Kurstap kann tó dragast frá í kursvinningi upp á sama lán tey eftirfylgjandi árini.

Tann relevanti skarin av lánsveitarum fevnir um útlendskar likamligar persónar, feløg, grunnar, trustar (stórvirkjasamtøk) og deyðsbúgv uttan mun til, um tann einstaki likamligi ella løgfrøðiligi persónurin v.m. einsamallur hevur ræði á tí føroyska dótturfelagnum. Ein løgfrøðiligur ella likamligur persónur verður mettur at vera útlendskur, um persónurin er heimahoyrandi í einum fremmandum landi, Danmark ella Grønlandi, herundir eftir einum tvískattasáttmála. Tað er í hesum sambandi uttan týdning, um tað er ein føroyskur partaeigari, sum eigur tað útlendska felagið, sum hevur ræði á tí føroyska dótturfelagnum.

Eftir 3. pkt. verður lán frá triðjamanni mett at vera eitt kontrollerað lán, um tann í § 118a, stk. 1 nevndi eigaraskari (t.v.s. kontrollerandi eigaraskarin) ella feløg í samtaki við hendan beinleiðis ella óbeinleiðis hevur veitt trygd fyri láninum.

Eitt dømi um beinleiðis trygdarveiting er, at móðurfelagið hevur kautionerað ella á annan hátt borgað fyri láninum. - Oftani kann ein peningastovnur verða skotin ímillum sum formligur lánsveitari.

Málberingin óbeinleiðis trygdarveiting fevnir m.a. um tey sonevndu back-to-back lánini, har móðurfelagið t.d. avtalar við triðjamann, at hesin skal veita dótturfelagnum eitt lán móti, at móðurfelagið veitir triðjamanni eitt lán. Talan er eisini um eitt back-to-back lán, um t.d. peningastovnur móðurfelagsins veitir dótturfelagum lán, samstundis sum móðurfelagið setir eina samsvarandi upphædd inn. Tað er uttan týdning, um tann formligi lánveitarin er heimahoyrandi í Føroyum ella uttanlands.

Lán, sum eru veitt av einum triðjamanni, ið veruliga er óheftur, koma ikki undir ásetingina. Eru bæði lán frá triðjamanni, sum veruliga er óheftur, og innanfelagslán veitt, og frádráttarskerjing kemur upp á tal, er tað einans frádráttarrætturin upp á lánini, sum eru innanfelags, sum verður skerdur.

Frádráttaravmarkingin fær bæði týdning fyri lániárið og eftirfylgjandi ár, har lutfallið er størri enn 4:1.

Eftir 4. pkt. fellur frádráttaravmarkingin burtur, um felagið sannar, at líknandi fígging kann fáast til vega millum óheftar partar. Tá støða skal takast til spurningin um, hvørt talan er um lán, sum kundi verið veitt av einum óheftum triðjamanni, verður ein ítøkilig, samlað meting gjørd, í hvørjum sambandi tað er avgerandi, um ein óheft fíggjarkelda við umhugsni til handilsligu og búskaparligu støðu felagsins hevði veitt felagnum eitt líknandi lán, herundir við atliti at, um lánið vildi verið veitt uttan trygd frá tí kontrollerandi eigaraskaranum.

Í sambandi við metingina kann atlit verða tikið til soliditetsgradina í viðkomandi vinnugrein, í hvørjum sambandi soliditetsgradin er ein málieind fyri, hvussu stór eginognin er í mun til samlaðu passivini. Samsvarar lutfallið millum skuld og eginogn við miðal soliditetsgradin í viðkomandi vinnugrein, vil hetta vanliga merkja, at lánið kundi verið veitt av einum óheftum triðjamanni.

Tá lánsveitingin verður mett, kann atlit m.a. verða tikið til, um eitt veruligt uttanfelags lánitilboð er tøkt, t.d. frá einum óheftum peningastovni. Atlit kann eisini verða tikið til møguligar uttanfelags kredittvirðismetingar, eins og atlit kann verða tikið til, um ein uttanfelags lánsveitari vildi verið, til reiðar at veitt fleiri lán til tess at verja longu veitt lán, ella um ein slíkur lánsveitari vildi noktað at veitt fleiri lán.

Í sambandi við metingina kann atlit eisini verða tikið til tær ítøkiligu treytirnar í lániavtaluni, og í hesum sambandi verður víst til OECD frágreiðingina um tunna kapitalisering frá 26. november 1986.

Skuld eftir stk. 2 fevnir um samlaðu skuld felagsins. Tað einasta, sum er avgerandi, er, um kravánarin hevur eitt rættarligt gjaldskrav. Fevnd av regluni eru soleiðis øll peningakrøv uttan mun til slag, t.v.s. obligatiónir, pantibrøv og onnur krøv. Eisini rentufrí lán og krøv, sum koma í orsakað av kredittsalgi, eru fevnd av ásetingini.

Skuldin, sum er viðkomandi fyri uppgerðina av lutfallinum, er skuldin við endan av inntøkuári dótturfelagsins. Skuldin verður uppgjørd til kursvirðið við inntøkuársins enda, sbr. 2. pkt. Er skuldin í fremmandum gjaldoyra, verður skuldin umroknað til danskar krónur.

Ásetingin í stk. 3 skal forða fyri, at tann útlendski eigaraskarin – við tí fyri eyga at fáa lutfallið millum skuld og ogn niður á ella undir 4:1 – innsetir pening, beint áðrenn inntøkuár dótturfelagsins endar, fyri síðan at taka peningin út aftur fyrst í fylgjandi inntøkuári.

Verður tað eftirfylgjandi staðfest, at eginkapitalur, sum tann útlendski eigaraskarin hevur skotið inn, er blivin í felagnum í minni enn tvey ár, og hevur hetta havt við sær, at lutfallið er blivið størri enn 4:1, gerst frádráttaravmarkingin viðkomandi. Skattaásetingarnar fyri tey inntøkuárini, talan er um, skulu tá takast uppaftur, tó so at felagið sambært stk. 1, 4. pkt. hevur møguleika fyri at ávísa, at lánið kundi verið veitt av einum óheftum parti

Eru fleiri føroysk feløg í samtaki undir tamarhaldi, verða eftir stk. 4 reglurnar í stk. 1-3 samlað nýttar upp á ogn og skuld í hesum feløgum, og sæð verður burtur frá partabrøvunum hjá føroyskum feløgum í øðrum feløgum, sum eru partar av samlaðu uppgerðini, eins og sæð verður burtur frá skuld og krøvum millum hesi.

Um tey føroysku feløgini eru í samtaki verður avgjørt eftir stk. 5.

Orðingarnar "børn" og "barnabørn" í stk. 5 eru ikki avmarkaðar til lívfrøðiligan skyldskap og fevna tí eisini um skyldskap til stjúkbørn, fosturbørn og ættleidd børn.

Ásetingin í stk. 6 hevur við sær, at reglurnar í stk. 1-4 eru samsvarandi galdandi fyri partafeløg og onnur feløg, sum hava heimstað uttanlands, í tann mun tey útinna vinnu við føstum rakstrarstaði her á landi.

Tá ið skuld og eginkapitalur eftir stk. 2 og 3 verða gjørd upp, inngongur einans virðið á aktivum og skuld, sum hava samband við fasta rakstrarstaðin.

Stk. 6 ber í sær, at virkisøkið fyri reglurnar verður víðkað til eisini at fevna um fastar rakstarstaðir hjá útlendskum feløgum. Ásetingin hevur við sær eina útjavning í sambandi við skattliga viðgerð av frádráttum fyri rentur og kurstap, sum eru avleiðingar av tunnari kapitalisering - uttan mun til, um virksemið í Føroyum verður rikið gjøgnum eitt føroyskt felag ella gjøgnum ein fastan rakstrarstað. Vórðu ikki somu reglur settar í gildi fyri fastar rakstrarstaðir sum fyri dótturfeløg, varð vandi fyri, at fyritøkur skákaðu sær undan reglunum um vernd móti tunnari kapitalisering við, at útlendsk samtøk í størri og størri mun fyriskipaðu sítt virksemi innan fyri karmarnar av føstum rakstarstøðum, møguliga soleiðis, at virksemi í Føroyum einans varð skipað gjøgnum útlendsk feløg, hvørs einasta endamál var at hava ein fastan rakstarstað her á landi.

Nr. 4.
Ásetingin hevur til endamáls at økja møguleikarnar hjá skattamyndugleikunum til at kanna prísásetingina – og harvið skattskyldugu inntøkuna – í sambandi við innanfelags viðurskifti yvir landamørk (transfer pricing).

Víst verður til grein 9 í OECD modellsáttmálanum, sum hevur eina grundleggjandi allýsing av arms longd meginregluni.

Eftir ásetingini skulu skattskyldug,

• sum útlendskir persónar ella feløg hava tamarhald á ella
• sum hava tamarhald á útlendskum feløgum ella
• sum eru í samtaki við útlendskt felag ella
• sum hava fastan rakstrarstað uttanlands ella
• sum eru at rokna sum útlendskur persónur ella felag við føstum rakstrarstaði í Føroyum,

tilskila á sjálvuppgávuni slag og vav av handilsligu ella fíggjarligu viðurskiftum sínum við áðurnevndu útlendsku persónar, feløg og føstu rakstrarstaðir.

Tarmarhald verður nágreinað í stk. 2, og í stk. 3 verður nærri lýst, nær ein persónur ella felag verða mett at vera útlendsk.

Eftir stk. 4 skulu tey, sum eru undir skyldu at lata inn sjálvuppgávu, fáa til vega og goyma skrivligt skjalprógv, sum vísir, hvussu áseting av prísum og treytum fyri viðurskifti, sum koma undir stk. 1, er farin fram.

Skrivliga skjalprógvið skal eftir áheitan leggjast fram fyri skattamyndugleikan, og tilfarið skal vera soleiðis háttað, at tað kann vera grundarlag fyri einari meting av, um ásetingin av prísum og treytum er í samsvari við, hvat kundi verið vunnið, um viðurskiftini vóru millum óheftar partar.

Um skattskyldugi ikki hevur fingið til vega skjalprógv, sum ásett í stk. 4, verður álíkningin fyri viðurskifti, sum koma undir stk. 1, sett eftir ætli, sbr. stk. 5.

Í øllum teimum førum, har skattamyndugleikin ynskir at broyta ta skattskyldugu inntøkuna í samsvari við áseting av prísum og treytum í viðurskiftum millum óheftar partar, skal loyvi fáast til vega frá Stýrinum, áðrenn broytingin verður framd.

Til § 2:
Henda lóg kemur í gildi dagin eftir, hon er kunngjørd.

skjal 1: Commercial & Legal bólkinum hjá Føroya Oljuídnaðarbólki (FOÍB),
skjal 2: Løgmálaráðið,
skjal 3: Mentamálaráðið,
skjal 4: Felagnum fyri Løggikdar Grannskoðarar,
skjal 5: Oljumálaráðnum
skjal 6: Landsbanka Føroya 

1. viðgerð 10. mars 2004. Málið beint í fíggjarnevndina, sum tann 11. mars 2004 legði fram soljóðandi

Landsstýrið hevur lagt málið fram tann 3. mars 2004, og eftir 1. viðgerð tann 10. mars 2004 er tað beint í fíggjarnevndina.

Nevndin hevur viðgjørt málið á fundi tann 11. mars 2004.

Nevndin ásannar, at málið er einsljóðandi við tingmál nr. 18/2003, ið ein samd fíggjarnevnd tók undir við, og har fíggjarnevndin tá hevði fund við landsstýrismannin. Nevndin vísir á, at málið tá varð samtykt við 2. viðgerð við 31. atkvøðum.

Ein samd nevnd tekur undir við málinum og mælir Løgtinginum til at samtykkja uppskotið.

2. viðgerð 17. mars 2004. §§ 1 og 2 samtyktar 26-0-0. Uppskotið fer soleiðis samtykt til 3. viðgerð.

3. viðgerð 24. mars 2004. Uppskotið, sum samtykt við 2. viðgerð, endaliga samtykt 32-0-0. Málið avgreitt.

Ll.nr. 7 frá 30.03.2004